De Parochie Ravenstein omvat zes kerken, link even door voor een nadere kennismaking met de verschillende kerken.

SINT JOZEFKAPEL - RAVENSTEIN

De Sint Jozefkapel vindt U in de Sint Luciastraat 5 te Ravenstein.

Na een grondige opknapbeurt door enkele vrijwilligers met gouden handen, is de kapel officieel heropend op Hemelvaartsdag 2008. De kapel is dagelijks toegankelijk als gebeds- en bezinningsruimte of om een kaarsje aan te steken bij Maria en Jozef.

Veel mensen zullen deze sfeervolle devotiekapel ook een ideale plaats vinden om met familie en vrienden het Doopsel van hun kind te vieren.

Voor deze en wellicht nog andere vieringen in familiekring kan men contact opnemen met de pastorie: 0486-411595

Geschiedenis van de Sint Jozefkapel

De Sint Jozefkapel maakte eens deel uit van het klooster der paters Jezuïeten die van 1636 tot 1865 belast zijn geweest met de zielzorg van Ravenstein. De kapel was achter tegen het klooster aangebouwd en in die tijd vanaf de straat niet zichtbaar. Toen rond 1900 de oude pastorie en een gedeelte van het klooster werd afgebroken om plaats te maken voor de bouw van de huidige pastorie in 1902, vond men het blijkbaar zonde om de toen nog relatief nieuwe kapel ook af te breken.

De huidige voorgevel werd er aangebouwd en de kapel is sindsdien gebruikt geweest als devotiekapel en vergaderruimte voor de mannencongregatie. Tot einde jaren vijftig van de vorige eeuw toen er door veranderingen in de geloofsbeleving een einde kwam aan de congregatie De kapel raakte in onbruik en werd enige jaren benut als repetitielokaal van OBK, de jeugdverenigingen, als opslagplaats en een tijdje als garage.

Dat was allemaal niet erg stichtend en in 1982 hebben een groepje vrijwilligers uit de parochie de kapel geheel opgeknapt zodat de ruimte kon worden gebruikt als mortuarium.

De sluiting van de kapel der zusters JMJ bij de verkoop van huize Nazareth was de aanzet om aan de Sint Jozef Kapel haar oorspronkelijke bestemming van devotiekapel terug te geven. Maar eerst moest zij daarvoor nog worden ingericht.

Dat is ondertussen gebeurd en we mogen trots zijn op het resultaat.

De Sint Lambertuskerk is het trefpunt voor lief en leed van de inwoners van Huisseling.

Het samenwerken vindt men erg belangrijk en plezierig en dit komt tot uiting in de vele vrijwilligers die het in stand houden van deze kerkgemeenschap voor ogen hebben.

Met hart en ziel wordt het interieur van de kerk, de bloemen, parochiezaal en de naastliggende tuin met begraafplaats verzorgd door een vaste groep inwoners.

Het gewenste doel is om samen met de priester en/of lectoren, bezoekers en koren, stemmige eucharistievieringen te ervaren.

SINT LUCIA KERK - RAVENSTEIN
 

In ons niet-alledaagse Ravenstein is onze in 1735 gebouwde St. Lucia kerk ook niet alledaags!

Omdat er in het midden van Ravenstein te weinig grond voorhanden was om een grote kruiskerk te bouwen, heeft men toen noodgedwongen gekozen voor een koepelkerk.

Het werd een barokkerk in de stijl die in Beieren veel voorkomt en dit heeft alles te maken met Duitse Jezuïeten en Duitse vorsten die ooit het land van Ravenstein bewoonden en bestuurden.
 

Dat er in 1729 een loterij aan te pas kwam om de kerk te bouwen, is ook al geen alledaagse gebeurtenis. Initiatiefnemer was de advocaat J. van Willigen die er, samen met zijn vrouw, een prominente grafzerk in de kerk mee verdiende. Hij woonde in het statige witte pand tegenover de kerkingang, dat tot voor kort stadhuis was.

Omdat Ravenstein tot de komst van de Fransen, in 1794, vrijheid van godsdienst genoot, stond niets de bouw van een katholieke kerk in de weg. Zeker niet toen de loterij veel geld opbracht. De jezuïeten kregen van de opbrengst zelfs wat hoogmoedswaanzin: zij voelden alles voor een grote kruiskerk. Maar twee protestanten in het hart van Ravenstein lieten zich niet onteigenen zodat de nieuwe kerk werd wat ze nu nog is. Leontien van der Hart: 'Het verhaal wil, en dat zeg ik altijd heel nadrukkelijk: het verhaal wil dat die protestanten later katholiek zijn geworden.'

Voor ons land is de St. Lucia kerk en het ontstaan hiervan heel bijzonder en de kerk staat dan ook op de lijst der rijksmonumenten.

Een mooiere plek dan in Ravenstein is voor een kerk nauwelijks te bedenken: aan een pleintje met kasseien en dorpspomp, tegenover de stadsherberg, te midden van oude huizen en de kerktorentjes vervolmaken het beeld!

'Zeer sober', noemde W. van Leeuwen in 1976 in 'Langs oude Brabantse kerken' het interieur van de Luciakerk. Een kwalificatie die onrecht doet aan het innerlijk dat hoogstens donker kan worden genoemd. Maar niet op de dagen wanneer de zon uitbundig via het glas-in-lood de kerk in brand zet.
 

Dat niet-alledaagse weet van geen ophouden. Want waar vind je een biechtstoel in de sacristie, speciaal voor slechthorenden? En dat de toren achter het altaar staat, is ook tamelijk ongebruikelijk. Normaal loopt de kerkganger onder de toren door naar binnen.

Binnen treft men veel kostbare oudheden aan. Een ervan is de uit de 15de eeuw daterende doopvont en ook het Mariabeeld moet in die tijd zijn vervaardigd.

Alleen maar bewondering past het magnifieke hoogaltaar van de Udense beeldhouwer Petrus Verhoeven uit 1735 - met de uit lindenhout gesneden kerkvaders.

Het orgel is in 1738 aangekocht en waarschijnlijk van de hand van Mathijs van Deventer. Later werd het vakkundig uitgebreid door de bekende orgelbouwerfamilie Smits uit Reek.

Het orgel wordt alom geprezen vanwege zijn bijzonder mooie klank.

Van latere datum zijn de twee prachtige koorbanken en de communiebank vervaardig door een plaatselijke schrijnwerker.

De originele barokke apostelbeelden zijn rond 1910 door pastoor-deken Sala uit de kerk gezet als zijnde 'bandieten' en zijn vervangen door een voor die tijd modernere apostelgroep. Drie beelden zijn gelukkig bewaard gebleven en staan in de parochiezaal en hal van de pastorie.

Over de schilderingen van het koepelgewelf en het priesterkoor kunnen de smaken verschillen, maar voorop past bewondering voor het compositievermogen van de schilders Jos ten Horn en Piet Koppens, alsmede voor hun waaghalzerij toen ze in 1935 aan deze gigantische klus begonnen.

In Dennenburg, slechts op een kilometer afstand van de St. Vincentiuskerk vindt u het kerkje gewijd aan de heilige aartsengel Michaël en oorspronkelijk dateert uit de 11e eeuw. In 1941 na het overlijden van de laatste pastoor van de St. Michaël Parochie is deze samengevoegd met de St. Vincentius Parochie in Deursen en is de oorspronkelijk inrichting is eruit gesloopt en overgebracht naar het kerkje van Bokhoven.

Momenteel wordt het kerkje gerestaureerd en is het niet toegankelijk voor het publiek.

Aan de Kapelhof aan de Rondestraat vindt men de in ± 1747 gebouwde achthoekige barokke kapel van Sint Rochus.

Deze is opgetrokken in baksteen, voorzien van rondboogramen en een achtzijdig puntdak met een daktorentje.

In de kapel staat een barok altaar met retabel, waarin het schilderij van Sint Rochus is opgenomen.

Deze kapel werd als bedevaartplaats tegen de in die jaren geduchte zwerenplaag pest gerealiseerd. Sint Rochus werd beschouwd als de beschermheilige tegen de pest.

Volgens het kerkarchief van Deursen heerste er in 1636 een besmettelijke ziekte die veel slachtoffers eiste. Het is niet ondenkbaar dat dit heeft bijgedragen aan de opleving van de devotie tot de heilige Rochus.

In het midden van de 18e eeuw haakte de verering van de toen populaire pestheilige St. Rochus aan bij de oudere plaatselijke verering van Antonius Abt.

Vanaf dat moment tot in de jaren zestig van de 20e eeuw eeuw waren er jaarlijks op de feestdag van de Heilige Rochus, 16 augustus of op de daaropvolgende zondag, bedevaarten vanuit de regio naar de kapel met als hoogtepunt de deelname aan de Rochus processie door de dorpen Deursen en Dennenburg.

Boven de deur van de kapel staat: 'degenen die geslagen zullen zijn door de pest en den bijstand van Rochus zullen aanroepen zullen gezondheid verwerven'.

Sinds enkele jaren is er dank zij de stichting 'Vrienden van St. Rochus' weer een opleving te bespeuren en wordt het feest weer jaarlijks gevierd.

Op de hoek van de Kapelhof, links vooraan aan de Rondestraat, staat een klein Antonius kapelletje uit de tweede helft van de 19e eeuw met zadeldak en in de voorzijde een lege boognis.

Het wegkapelletje werd omstreeks 1985 door een vrachtwagen beschadigd en het is iets verder van de weg opnieuw opgebouwd.